Jeżeli chcesz mieć lepszy kontakt ze sobą, ze swoją fizycznością, myśleć z większą jasnością i w sposób zrównoważony odnosić się do otoczenia, proponuję proste i bardzo naturalne ćwiczenie. Dzięki praktykowaniu go tak często, jak chcesz – tak często, jak będzie to przyjemne i dostępne – znacznie łatwiej poradzisz sobie z sytuacjami niespodziewanymi czy stresującymi. Ćwiczenie samo w sobie jest formą odpoczynku, rozluźnienia. Wykonuj je łagodnie, zupełnie niespiesznie, z życzliwością dla siebie. Możesz je nagrać i odtwarzać dla siebie – prawdopodobnie w telefonie lub innym sprzęcie masz funkcję dyktafonu. Dobrze sprawdza się też formuła, kiedy to ktoś bliski, życzliwy czyta poniższy tekst z troską i bardzo powoli:                                                                                                                                                             ***                                                                                                                     Usiądź wygodnie lub połóż się. Powoli zamknij oczy. Spróbuj nie myśleć teraz o pomieszczeniu, w którym się znajdujesz; o wszystkich wydarzeniach dzisiejszego dnia. Całą swoją uwagę skup teraz tylko na tym, w jaki sposób oddychasz. Oddychaj swobodnie. Nie staraj się oddychać ani zbyt wolno, ani zbyt głęboko. Stopniowo, w miarę wydychania powietrza, będziesz czuł się coraz spokojniejszy i żaden hałas nie będzie rozpraszał twojej uwagi. Z każdym wydechem stajesz się coraz bardziej spokojny, wyciszony. Stopniowo rozluźniają się wszystkie mięśnie twojego ciała. Te wrażenia są przyjemne – nie staraj się jednak wywoływać ich na siłę. Poczekaj, aż pojawią się same. Stopniowo takie przyjemnie rozluźnione stają się mięśnie twojej twarzy. Swobodne staje się czoło. Brwi układają się naturalnie – przestają być ściągnięte. Powieki opadają przyjemnie, ciężko. Rozluźniają się mięśnie policzków. Swobodna staje się okolica ust, nosa. Mięśnie całej twarzy stają się teraz przyjemniej rozluźnione, swobodne. Oddychasz swobodnie. Nic nie rozprasza twojej uwagi. Stopniowo to wrażenie odprężenia obejmuje całe twoje ciało. To tak, jakby po ciele rozlewała się fala spokoju, ciszy. Swobodna staje się szyja. Barki stają się przyjemnie ciężkie, rozluźnione. Powoli taka przyjemnie ciążka staje się prawa ręka. Ciężkie, bezwładne stają się mięśnie prawego ramienia, okolica prawego łokcia, ciężkie stają się mięśnie prawego przedramienia, prawa dłoń, palce. Cała prawa ręka staje się przyjemnie ciężka, rozluźniona. Ciężka staje się lewa ręka. Takie rozluźnione, ciężkie stają się mięśnie lewego ramienia, okolica lewego łokcia, okolica lewego przedramienia, lewa dłoń, palce. Cała lewa ręka staje się przyjemnie ciężka, rozluźniona. Oddychasz spokojnie, głęboko. Stopniowo wrażenie odprężenia zaczyna obejmować twoje nogi. Taka rozluźniona i ciężka staje się prawa noga. Rozluźnione, ciężkie stają się mięśnie prawego uda, okolica prawego kolana, mięśnie prawej łydki, prawa stopa, palce. Cała prawa noga jest teraz przyjemnie ciężka, rozluźniona. Rozluźnienie obejmuje też lewą nogę. Takie rozluźnione, ciężkie stają się mięśnie lewego uda, okolica lewego kolana, mięśnie lewej łydki, lewa stopa, palce. Cała lewa noga jest teraz przyjemnie rozluźniona, ciężka. Oddychasz spokojnie, głęboko. Stopniowo całą okolicę klatki piersiowej zaczyna obejmować przyjemny spokój. Spokojnie bije twoje serce – przez chwilę wsłuchaj się w pracę swojego serca. W samym sobie możesz odnaleźć poczucie siły, prawdziwe poczucie bezpieczeństwa. Stopniowo rozluźniają się mięśnie brzucha. Oddychasz głęboko, swobodnie. Spokojnie jest i bezpiecznie. To jest możliwe. W każdej chwili, ty sam możesz przywołać to wrażenie spokoju. Oddychasz spokojnie, głęboko. Po tym ćwiczeniu będziesz czuć się dobrze. Powoli powróć myślami do pokoju, w którym się znajdujesz. Stopniowo ustępuje wrażenie ciężkości z twojego ciała. Z nóg, z rąk, z klatki piersiowej, szyi, twarzy – z całego twojego ciała. Powoli otwórz oczy. *** I jeszcze jedno. W zakresie dbania o zdrowie psychiczne specjalistami są psycholodzy, psychoterapeuci i psychiatrzy. W Zachodniopomorskim Centrum Onkologii pacjenci mają bardzo łatwy i szybki dostęp do pomocy psychologicznej. Więcej szczegółowych informacji na ten temat znajdziesz w tekście:TO CO JEST.  ABC pomocy psychologicznej dla pacjentów z chorobą nowotworową Anna Kołodziejska, psycholog Zarząd Fundacji sfinansował zakup monitora Funkcji życiowych CVSM 6800 dla oddziału Klinicznego Radioterapii w kwocie 14 974,33 zł. To piękne nowoczesne urządzenie już od kilku tygodni jest użytkowane przez pacjentów oddziału w Zachodniopomorskim Centrum Onkologii. Kilka słów o zakupionym urządzeniu … Monitor Funkcji Życiowych Welch Allyn  To NAJNOWSZA GENERACJA MONITORÓW FUNKCJI ŻYCIOWYCH. Możliwość pracy w szpitalnej sieci informatycznej.  Standaryzacja pracy Monitor funkcji życiowych umożliwia monitorowanie ciągłe i pomiary chwilowe przed, po oraz w trakcie procedur medycznych. To proste urządzenie skraca czas potrzebny na przeszkolenie personelu poprzez wprowadzenie standaryzacji procesu kontrolowania czynności życiowych. Prostota obsługi Monitor posiada duży kolorowy wyświetlacz z jasnym ekranem, który cechuje się intuicyjną obsługą i umożliwia szybki dostęp do wszystkich ustawień i funkcji sterowania urządzenia. Dzięki temu, już nie ma potrzeby czasochłonnego rozpracowywania skomplikowanych funkcji menu. Monitorowanie dostosowane do potrzeb Urządzenie umożliwia ustawienie pomiarów ciśnienia krwi w odstępach czasu wcześniej zdefiniowanych lub dostosowanie poprzez zaprogramowanie własnych cykli. Dodatkowo na ekranie roboczym są wyświetlane stany alarmowe i aktualny status urządzenia, do których można mieć łatwy dostęp. Wizualne i dźwiękowe sygnały alarmowe informują o wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej i podają poziom jej ważności oraz konkretną przyczynę, co umożliwia podjęcie określonego działania. Dłuższy czas pracy Monitor może być zasilany z sieci lub poprzez wysoko wydajny litowo-jonowy, który osiąga poziom naładowania 85% w dwie godziny, a 100% w ciągu jedynie czterech godzin od podłączenia do sieci. Już dłużej nie trzeba się martwić długim czasem ładowania. Pełna współpraca z siecią szpitalną Monitor jest od razu gotowy do podłączenia umożliwiając współpracę z elektronicznymi kartami zdrowia, które placówka medyczna posiada lub będzie posiadać w przyszłości. Dzięki temu, personel medyczny może zbierać, przechowywać i przeglądać precyzyjne dane o funkcjach życiowych pacjentów, co wpływa na zmniejszenie błędów w dokumentacji i poprawia bezpieczeństwo pacjenta. Gratulujemy i życzymy aby urządzenie służyło jak najdłużej!

Czy każdy potrzebuje pomocy psychologa? Przecież to moje emocje i myśli, moje nastroje. Tak już ze mną jest. I jeśli sobie nie pomogę w tym samodzielnie, to nikt mi nie pomoże. Pomocy psychologa psychoonkologa potrzebują te osoby leczone z powodu chorób nowotworowych, … które tego potrzebują. Nikt więcej, ale też nikt mniej. Niestety, badacze i praktycy z tego obszaru pomocy mówią otwarcie, że skala zaniedbań jest niepokojąca i brzemienna w skutki. Zbyt często w odniesieniu do osób zmagających się z chorobą nowotworową zakładamy, że pewne symptomy psychiczne – myśli, odczucia, zachowania – są adekwatne do choroby i tak już po prostu musi być. Oj, trzeba być bardzo ostrożnym w takich osądach. Jest to zupełnie nieuprawnione założenie, że każdy pacjent, który choruje na raka, musi być smutny, musi mieć spadek nastroju, że musi mu się nic nie chcieć i nie widzi niczego dobrego w swojej przyszłości. Warto wiedzieć, że pierwsza wizyta u psychologa psychoonkologa nie musi odbyć się tylko dlatego, że ktoś potrzebuje pomocy lub wręcz ma objawy zaburzeń psychicznych. Ona służy diagnozie, ocenie sytuacji. Jest  po to, żeby ewentualnie potwierdzić swoje przypuszczenia w tym zakresie, rozwiać je albo po prostu posłuchać opinii specjalisty. Zwłaszcza w takich węzłowych momentach, jak postawienie diagnozy, kolejne etapy leczenia, duże zmiany życiowe związane z chorobą – gdy działamy pod wpływem wysokiego napięcia, jesteśmy zdezorientowani i jakby oderwani od gruntu – trudno nam polegać wyłącznie na sobie. Dlatego w centrach onkologii zatrudnia się psychoonkologów, żeby taka wizyta była wręcz rutynowa. Otrzymujemy skierowanie, termin i idziemy sprawdzić, czy to faktycznie jest dla nas. Psycholog psychoonkolog to osoba wykształcona i doświadczona w swojej dziedzinie, fachowa w zakresie zdrowia psychicznego. Nie wartościuje ludzi i problemów, z którymi przychodzą na konsultację ani nie krytykuje ich sposobów radzenia sobie. Zajmuje się łagodzeniem lub usuwaniem psychicznych następstw choroby nowotworowej oraz psychicznych następstw leczenia onkologicznego.  Używa do tego m. in. psychoedukacji, wsparcia informacyjnego i emocjonalnego, interwencji kryzysowej, poradnictwa, metod i technik z dostępnych mu nurtów psychoterapii.   Pogląd o tym, że sami sobie musimy pomóc – i że tylko to ma wartość – jest, niestety, dość często wyrażany. To bardzo ciekawe. Przecież, jeśli coś umiem, mogę, zwyczajnie to robię, zmieniam – nie pomagam sobie zrobić czy zmienić. Jeśli jednak używam słowa „pomoc”, zawsze zakłada ono konieczność wkładu innych osób. Kogoś, kto może do mojej mocy dołożyć swoją moc – choćby w postaci wiedzy i doświadczenia w danej dziedzinie oraz profesjonalnego zaangażowania. Istotą wsparcia psychologicznego z elementarni terapii jest udzielenie takiej pomocy pacjentowi w kryzysie, by ten w konsekwencji mógł funkcjonować samodzielnie, w pełni swojego dobrostanu psychicznego. Nie dzieje się to przez włamanie do cudzych myśli lub emocji, ale np. przez rozpoznanie takich prawidłowości psychicznych, które mają na nie wpływ. W zakresie dbania o zdrowie psychiczne specjalistami są psycholodzy, psychoterapeuci i psychiatrzy. W Zachodniopomorskim Centrum Onkologii pacjenci mają bardzo łatwy i szybki dostęp do pomocy psychologicznej. Więcej szczegółowych informacji na ten temat znajdziesz w tekście:TO CO JEST.  ABC pomocy psychologicznej dla pacjentów z chorobą nowotworową Anna Kołodziejska, psycholog Dziękuję, że poświęcasz swój czas na przeczytanie zamieszczonych treści. Wiesz na pewno, że teksty podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jeśli chcesz skopiować ich całość lub fragmenty, by opublikować je gdzie indziej –  proszę, zawsze podaj źródło. Autorka